Даилар гомере гасырлар белн ген исплн. Тукай – шигърият тарихында бер могиза ул. Талант куте белн ул и югары кимлдге даи. Ктргн флсфи-инсани фикерлре белн д, снгатьч оста, нфис м ктелмгн ачышлары белн д, традициялрне зенд туплап, тулы чагылдыруы белн д, милли шигырьне яа баскычка ктргн новаторлыгы белн д даи шагыйрь ул Тукай. Тукай – н шул максатка татар дбиятында тиз арада ирешкн бек шагыйрь, ичшиксез, ул татар поэзиясенд чын мгънсендге халыкчанлыкны шигъри серен, матурлыгын ачып, аны и югары идеал итеп раслады м суртлде. Тукай— безне замандашыбыз, чнки ул калдырган иат мирасы м халыкка крсткн изге хезмте – аны тарих белн аман да алга барачак м ич-кайчан лмячк анлы сыны, барлыгы, яшве. Чын снгатьне, чын шигъриятне тудырган затлар бервакытта да лмилр. Халык рухын били алган снгать иясе лемсез. Тукай да шундый. «Тукай шикелле зур шагыйрьлрне поэзиясе – ул тормыш кренеше, ул тормыштан аерылгысыз, ул тормыш белн берг алга бара, югары ктрел м рвакыт тере булып, терелр белн берг яшр». йе, «терелр белн терелрч сйлэш-сйлэш», Тукай безне арада яши, кешелекне прогрессы, ирек м бхете чен крш сафларында бара.